Skip to main content

Gundacha Ganpati

गुंडाचा गणपती . . नाव मस्त आहे ना? 
कसब्या मध्ये काळे सुगंधी च्या चौकातून  लाल महालाच्या दिशेने आले असता उजवीकडे ही एक रस्ता हा गुंडाच्या गणपतीला जातो. 

कुठला ही फार प्राचीन गणेश मूर्तींना आणि तसच त्या मंदिरा मध्ये कसं खूप धीर-गंभीर आणि नो non-sence वातावरण असतं ना, असंच काहीसं पण थंडगार आणि प्रसन्न वातावरण या मंदिरात अनुभवायला  मिळेल. 

माझ्या वडिलांचे मामा, हे या गुंडाच्या गणपतीला लागून असलेल्या घरात राहायचे. आता ते राहिले नाहीत पण त्यांचे ते घर अजूनही आहे. कधी त्या मामा आजोबांकडे जाणे झाले; की तेव्हा गुंडाच्या गणपतीच्या देवळात आम्ही मुले खेळत असू. बरीच वर्षे लोटली, मंदिरात एखादा अभिषेक आणि महाप्रसाद आई - वडिलांच्या हस्ते झाला होता. तेव्हाच गेलो होतो. 

आज पेपर वाचताना अचानक ही बातमी पहिली आणि एकदम काही वर्षांपूर्वीचे ते मंदिर आणि आजूबाजूचा परिसर डोळ्या समोरून गेला आणि गम्मत वाटली! :-) 

निव्वळ मंदिर पाहण्यासाठी म्हणून आता त्या तिकडे अवश्य वाट मोडणे आलेच; तुम्हालाही जमले तर आवर्जून जा. 

Comments

Unknown said…
This comment has been removed by the author.
Unknown said…
copying and pasting a discussion happened in between me and my bro on the same topic on google buzz. I appreiciate his views and thought this would go here.

Mandar Upadhye - Halli sagalech ganapati gundaanchech zaale aahet! :(

Arjun Deshpande - Unfortunate but true. Halli ganpatichi wargani hi security fees ya gondas nawakhali gola keli jaat ahe. Janjagrutee war nahich tar speakers chya bhinti rachne ani daroo pioon dhingana ghalne ya palikde hi wargani kuthe waparli jaate asa mala watat nahi. Pun nishedh wyakta karoonahi kahi upayog nahie. Nusta nishedh karne he shandhachech lakshan ahe. Tyamule lets prepare ourself for this kind of growing disasters in near future.

Mandar Upadhye - True!
But one man protesting in bathroom is impotent protest. Whereas one man protesting publicly on blog, newspaper and 5000 other men (again publicly) agreeing with him is a different thing altogether. Lets not forget the power of democracy - the only "constitutional" power which we have.

Arjun Deshpande - The power of democracy - I don't think we have it. I feel in todays world protesting in bathroom and protesting over Internet is the same thing, its never going to be positively fruitful. But I think Internet can be used to spread the ''awareness''. It will be upto the people to decide what is good and what is wrong. Unfortunately, the sensible population of the city are in minority. But it surely can change . . by combined efforts of sensible people.

Mandar Upadhye - It can definitely change - it will take time; but it will change. The tragedy is that our education is so hopeless that most of us today don't believe in this power. Our education never stressed on this power of democracy that we have. That's why most of the urban "sensible" people don't vote and then gundas can get elected by distributing 500 Rs per head in slums.
The golden rule is: (1) Do your bit and (2) Spread it a bit :)

Arjun DeshpandeArjun Deshpande - Yeah! :-) India works somehow! . . .people make it work!

Mandar Upadhye - Some times I feel the age of giants is gone! We no more see the likes of Tilak, Agarkar, Ambedkar, Savarkar.
Now is the age of ants - the common men who collectively achieve big results.
So the state of affairs will be just as good (or bad) as the common man!
And that is why this country desperately needs a good, nationalistic education system!
Astu.

Popular posts from this blog

स्टैनली का डब्बा

स्टैनली का डब्बा हा चित्रपट पाहीला . .. आवडला . चित्रपटाच्या शेवटी एक नोटीस येते . " या चित्रपटाचे शूटींग विद्यार्थ्यांच्या खूप मधल्या सुट्ट्या ( रिसेस ) अ र्थात फ़ार वेळ खर्च न करता; एक वर्कशॊप म्हणून सुट्टीच्या दिवसातच म्हणजे फ़क्त एका वीकेंड मध्ये केले गेले आहे" . सध्याच्या व्यावसायीक सिनेमा मध्ये अश्या प्रकारचा चित्रपट बनवून लोकांपर्यंत पोहोचवायला एक धैर्य लागतं, अमोल गुप्तेचं हे धैर्य चित्रपट संपताना प्रेक्षकात त्यावेळेस एकदम जाणवतं . अमोल गुप्ते तसंच शाळा, शिक्षक-विद्यार्थी नाते, एका विद्यार्थ्याचीच प्रमुख व्यक्तिरेखा अश्यांमुळे साहजिकच आठवतो तो ’तारे जमिन पर’. दोन्ही चित्रपटातला विरोधाभास हा की स्टॆनली चुणचुणीत, स्वाभिमानी, हुशार आणि विद्यार्थीप्रिय मुलगा तर ’तारे जमिन पर’ मधला दर्शील हा एक डिसलेक्सिक त्यामुळे अभ्यासात मागे, एकटा पडलेला, कुणी न समजून घेतलेला मुलगा. तारे मध्ये शिक्षक-विद्यार्थी असं मैत्रीपूर्ण नातं आहे तर स्टॆनली मध्ये त्याच नात्यातील एक चढाओढ आहे. वास्तविक अमोल गुप्ते हा लहान मुलात व्यावसायिक संबंध असणारा माणूस . मतिमंद मुलांमध्ये तो गेली कित्य

जनता आणि अयोध्या

बाबरी मशीद चा निकाल म्हणता म्हणता येउन ठेपलाय. भरपूर ठिकाणी लोकांना निर्णयाबद्दल कुतूहल आहे. हिंदूचे चुकले कि मुस्लिमांचे, कोणाची बाजू नक्की खरी वगैरे; वादविवाद म्हणा किंवा चर्चा म्हणा त्या ऐकू येत आहेत. एकंदरीत १९९२ चे मुंबई bomb blasts, त्यानंतर एकामागून एक घडलेल्या अनेक तश्याच घटना म्हणजे गोधरा, गुजराथ दंगल, सतत उसळणारं मालेगाव - घडत राहिल्या आणि लोकांना त्याची सवय ही होत गेली. २६ नव्हेंबर इथे मुंबई पुन्हा एकदा याच वादातून पोळली गेली. एवढा सगळं होऊन सुद्धा काही लोकांची खुमखुमी काही जात नाहीए . मुळात त्यांना ही गोष्ट जाणवत कशी नाही कि तेच आपल्या हाताने स्वत: चे आयुष्य insecure बनवत आहेत. आज ते वाचले तर उद्या त्यांच्याच पुढल्या पिढीच्या जीवाला विरुद्ध  बाजूने धोका राहणारच आहे.    २७ तारखेची याचिका फेटाळली गेली, आणि दोन्ही बाजूंकडून खुलासे देण्यात आले की कोर्टाचा निर्णय सर्वमान्य असेल. तेव्हा एक गोष्ट डोक्यात आली - की कोर्टाने असा निर्णय दिला तर? वादग्रस्त जमिनीवर रामलल्ला, निर्मोही आखाडा आणि मुस्लीम अत्युच्च संस्था वक्फ या तिघांचाही भारतीय म्हणून हक्क आहे, त्यामुळे तिथे मंदिर क

पानवाला आणि पान

पान ही आपल्या देशाला लाभलेली एक सांस्कृतिक देणगी आहे . नीट पाहिलं, तर आपल्या पुराणातच कितीतरी ठिकाणी तांबूल - भक्षण करणारे सूर - असुर सापडतील . आजही नैवेद्या बरोबर विडा द्यायची पद्धत आहेच की . यावरून आठवलं , लहानपणी मी माहूरच्या देवीच्या दर्शनासाठी गेलो होतो . तिथे देवीच्या तोंडात विडा ठेवण्याची पद्धत आहे . तो विडा काढला कि गरम झालेला असतो असंही म्हणतात . आता हा श्रद्धाश्रद्धेचा भाग झाला , पण मुखातला विडा परत काढावाच कशाला ? असा रास्त प्रश्न मला आता पडतो. सांगायचा उद्देश एवढाच की विड्याची ही परंपरा पुष्कळ जुनी आहे . मराठी व्याकरणातही सुपारी देणे , विडा उचलणे असे काही अजूनही येणारे वाकप्रचार आहेत की . दत्तप्रबोधामध्येही पानाची तमोगुणी अशी उपमा आहे . त्यात म्हंटले आहे की , कीर्तनी तांबूल भक्षण । तें रजस्वलेचें शोणित जाण । कागजन्म तयालागून । करी भक्षण नरक मांस . त्यामुळे आपल्या संस्कृतीमध्ये पान जेवढे जुने तेवढेच पिचकारी मारणारे थुंक - संप्रदायी ही जुनेच आहेत हे कळून च